کد مطلب:21189 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

آيا اعمال آدميان تنها علت بروز حوادث (مثل نيامدن باران) است؟

به طور كلي آنچه از قرآن و روايات استفاده مي گردد و هيچ ترديدي هم در آن نيست آن است كه اعمال آدميان بر روند حوادث تأثير دارد مثلاً بر نزول باران - بركت زمين و حوادث طبيعي ديگر مانند زلزله، طوفان و... ولي اين بدان معنا نيست كه تنها علل بروز آن حوادث اعمال آدمي باشد بلكه ممكن است دهها عامل ديگر از جمله مسائل طبيعي در اين عرصه مؤثر باشند لذا تحليل اين كه فلان حادثه تحت تأثير كدام علت بوده است كاري است خارج از قضاوت بشري - ولي به طور كلي مي توان گفت كه اعمال انسان بر رخدادهاي طبيعت مؤثر است. {&{|4158/3|}{Qاعتقاد دارم كه مرگ بهتر از مشكلات زندگي است لطفا براي زندگي بهتر مراراهنمايي كنيد؟Q}{دانشجوي عزيز! زندگي معركه و ميدان كارزاري است كه در آن همواره انسان با انواع و اقسام ناملايمات دست و پنجه نرم مي كند و در كوره سختيها و دشواريها گداخته مي شود تا شايد بتواند زندگي را تا حدي به شكل مطلوب قالب بندي نموده و به آن صبغه مورد نظر را ببخشد. {Sزندگي جنگ است، جانا بهر جنگ آماده شو# نيست هنگام تأمل بي درنگ آماده شوS} در اين پيكار دائمي خوشي ها و ناخوشي ها، كامروايي ها و ناكامي ها، لذتها و دردها، پيروزي ها و شكست ها چون تار و پود درهم تنيده و از يكديگر جدايي ندارند، البته در مواردي شادكاميها نمايان تر و افزون تر است و در مواردي نيز ناكاميها و رنجها، ليكن آنچه مهم است داشتن درك و شناخت صحيح از مشكلات و چگونگي برخورد با آنها و نيز چگونگي توجه و عنايات الهي در اين رابطه است. لازم است به اين نكات توجه داشته باشيد؛الف) در برخورد با مشكلات در درجه اول انسان بايد به گونه اي از نظر روحي خود را تقويت كند كه آماده استقبال از هر دشواري باشد و از ناملايمات زندگي همچون كامروايي هايش استقبال نموده و آنها را عامل بدبختي و رنج و اندوه به حساب نياورد، برخورد انفعالي و حسرت بار در برخورد با مشكلات زندگي انسان را به سرعت از پاي در مي آورد و دنيا را چون سياهچالي سرد و تاريك مي نماياند، چنين روشي انسان را از همه جا و همه چيز مأيوس ساخته و همه روزنه هاي اميد را به روي او مي بندد و از جنبش و تحرك در مسير بهسازي وضع خويش باز مي دارد. برعكس برخورد فعال در برابر مشكلات، اراده انسان را نيرومند و پولادين مي سازد، به انسان نشاط و قوت فكري و جسمي مي بخشد و در پناه آن مي تواند بر امواج سهمناك مشكلات شنا كند و طوفان هاي مرگبار را با قدرت هرچه تمام تر درنوردد تا به ساحل نجات و پيروزي باريابد. بنابر اين هر اندازه مشكلات شما افزون باشد مطمئن باشيد كه با اراده و روحيه قوي به راحتي مي توانيد بر آنها فايق آييد و بر همه ناملايمات لبخند زنيد. يكي از دستورات بسيار عالي و سازنده اسلام اين است كه در مسايل زندگي خود هماره به زيردست و تهيدست تر از خود و كساني كه در رنج و فشار بيشتري هستند بنگريد، اين مسأله از نظر رواني بسياري از فشارهاي ناشي از برخورد با مشكلات را كاهش مي دهد و راه تحمل آنها را هموار مي سازد، نعمتهايي را كه خداوند بزرگ به انسان ارزاني داشته و ديگري از آنها محروم است را به خاطر مي آورد و انسان را شكرگزار نعمتهاي حق تعالي و راضي به مشيت او مي سازد. برعكس اگر انسان همواره به كساني نظر افكند كه در نظر وي زندگي بهتري دارند، رنج و ناراحتي اش افزون مي شود و در خود احساس كمبود مي كند، درنتيجه زندگي برايش سرد و تاريك شده و همه را خوشبخت و خود را تيره بخت مي بيند، درحاليكه چه بسا پشت پرده ظاهري خوشبختي ديگران هزارگونه تيره بختي نهفته و آن سوي نگون بختي ظاهر خويش سفيد بختي و سعادت مكنون و مبطون است. مطمئن باشيد بسياري هستند كه در وضعيتي بسيار اسفناك تر از شما زندگي مي كنند و چنان با مشكلات دست و پنجه نرم مي كنند كه گويي قهرمان بزرگ مصاف با دشوارترين صحنه هاي زندگي اند و در عين حال همواره در پيشگاه خداوند پيشاني شكر به خاك مي سايند، چنانكه گويي خداوند سراسر زندگي آنان را غرق در نعمت و خوشبختي نموده است. ب ) نكته ديگري كه بايد بدان توجه داشت اين است كه اساساً سعادت و خوشبختي غير از خوشيهاي گذران چند روزه دنيا و رسيدن به آرزوها و آمال دنيايي است، بسياري در اين جهان كامروا و كامياب زيستند اما چون چشم از جهان فرو بستند و به سراي جاودان پا نهادند همه تيره بختيهايي كه هرگز انديشه آن را نمي كردند به سويشان روي آورد و چون فرشته مرگ صاعقه وار بر سرشان فرود آمد به خوبي دريافتند كه اين چند صباح هيچ بود و پوچ و زندگي حقيقي همان سراي جاويد آخرت است چنانكه قرآن فرموده: {A{/Bوَ إِنَّ اَلدَّارَ اَلْآخِرَةَ لَهِيَ اَلْحَيَوانُ {w10-15w}{I29:64I}/}A} و در آن تنها مايه سعادت اعمال و كردار نيك و خداپسندانه است كه دستشان از آن تهي است. آنگاه با حسرت و اندوه فراوان بايد همه چيز را رها كنند و تا ابد در هلاك و خسران و نگون بختي بسوزند و بسازند، در مقابل كساني در اين چند روزه دنيا براي رضاي خدا مشكلات را تحمل مي كنند و چون چشم به سوي جهان ابديت مي گشايند با بشارتهاي ملايك آسمان روبرو مي شوند و در برابر چند روزي تحمل دشواريها پاداشي جاودان و سرمدي مي بينند، چنان كه اميرالمؤمنين(ع) فرمودند: {Hصبروا اياماً قصيره اعقبتهم راحة طويلةH}. بنابر اين اگر شما براي رضاي خداوند اين مشكلات را تحمل نموده و دربرابر آنها صبر و پايداري ورزيد، نه تنها نبايد نگران باشيد، بلكه بايد به شما تبريك گفت كه از آزمايش بزرگ الهي سرافراز بيرون آمده و در برابر هر ناخوشي، خداوند نعمتي به شما خواهد داد كه آرزو مي كنيد اي كاش مشكلات بيشتري را تحمل مي كردم و اي كاش شكر و بردباري افزونتري مي ورزيدم تا پاداش بيشتري نيز دريافت مي داشتم.